آدرس دهی IP

بررسی اجمالی

آدرس‌های IP برای اهداف عمومی شناسایی میزبان در شبکه‌های IP ( RFC 791 ) عمل می‌کنند. یک آدرس معمولی (IPv4) از چهار اکتت (octets) تشکیل شده است. همچنین برای آدرس دهی صحیح، روتر به مقدار network mask نیاز دارد، بدین منظور است که کدام بیت از آدرس IP کامل به آدرس host و کدام – به آدرس network اشاره دارد. مقدار آدرس شبکه با عملیات باینری AND کردن از یک network mask و مقادیر آدرس IP محاسبه می شود. همچنین می توان یک آدرس IP و سپس یک اسلش “/” و تعداد بیت هایی که آدرس شبکه را تشکیل می دهند، مشخص کرد.

در بیشتر موارد کافی است آدرس، netmask و آرگومان های interface را مشخص کنید. network prefix و broadcast address به صورت خودکار محاسبه می شوند.

امکان افزودن چندین آدرس IP به یک interface یا رها کردن آن interface بدون هیچ آدرسی وجود دارد . در مورد اتصال bridging یا PPPoE، به رابط (interface ) فیزیکی ممکن است هیچ آدرسی اختصاص داده نشده باشد، اما کاملاً قابل استفاده باشد. پیکربندی یک آدرس IP برای یک interface فیزیکی موجود در یک bridge به معنای تنظیم آن در خود interface bridge است.

می‌توانید از ip address print detail/ استفاده کنید تا ببینید آدرس متعلق به کدام interface است.

آدرس دهی IPv4

IPv4 از آدرس های 4 بایتی استفاده می کند که در چهار فیلد 8 بیتی به نام octets تقسیم شده اند. هر اکتت به فرمت اعشاری تبدیل شده و با یک نقطه از هم جدا می شود. مثلا:

				
					11000000 10101000 00000011 00011000 =>; 192.168.3.24

شبکه IPv4 از سه آدرس تشکیل شده است:

آدرس شبکه (network address)- یک روش استاندارد برای ارجاع به یک آدرس IPv4 اختصاص داده شده به یک شبکه. به عنوان مثال، می توانیم به شبکه 192.168.1.0 یا 172.16.0.0 به عنوان “آدرس شبکه” اشاره کنیم.
آدرس پخش (broadcast address)- یک آدرس ویژه برای هر شبکه که امکان ارتباط با همه host های آن شبکه را فراهم می کند. آدرس پخش از بالاترین آدرس در محدوده شبکه استفاده می کند. به عنوان مثال، اگر آدرس پخش 192.168.1.0/24 باشد آدرس شبکه 192.168.1.255 خواهد بود
آدرس میزبان (host address)- هر آدرس دیگری که آدرس شبکه و آدرس پخش نباشد می تواند به عنوان آدرس میزبان استفاده شود. به عنوان مثال،254- 192.168.1.2 می توان به عنوان آدرس میزبان در محدوده آدرس 192.168.1.0/24 استفاده کرد.

انواع مختلفی از آدرس دهی IP وجود دارد

unicast – معمولاً به یک فرستنده یا یک گیرنده اشاره دارد و می تواند هم برای ارسال و هم برای دریافت استفاده شود. معمولاً یک آدرس unicast با یک دستگاه یا میزبان مرتبط است، اما یک مکاتبه یک به یک نیست.
broadcast – آدرسی برای ارسال داده به تمام مقاصد ممکن (“پall-hosts broadcast”)، که به فرستنده اجازه می دهد داده ها را فقط یک بار ارسال کند و همه گیرندگان یک کپی از آن را دریافت می کنند. در پروتکل IPv4 از آدرس 255.255.255.255 برای local broadcast استفاده می شود. علاوه بر این، directed broadcast (محدود) را می توان با ترکیب پیشوند شبکه (network prefix) با پسوند میزبان که به طور کامل از 1 های باینری تشکیل شده است ایجاد کرد. به عنوان مثال، آدرس مقصد مورد استفاده برای directed broadcast به دستگاه های موجود در شبکه 192.0.2.0/24 آدرس 192.0.2.255 است.
multicast – آدرس مرتبط با گروهی از گیرنده ها. در IPv4، آدرس های 224.0.0.0 تا 239.255.255.255 به عنوان آدرس های multicast تعیین می شوند. فرستنده یک datagram را از آدرس یونیکست خود به آدرس گروه multicast ارسال می کند و روترهای واسطه اقدام به تهیه کپی و ارسال آنها به تمام گیرنده هایی که به گروه multicast مربوطه پیوسته اند، می نمایند.

محدوده آدرس خصوصی(private Address range)

محدوده آدرس IP زیر ( RFC 6890 ) برای آدرس دهی خصوصی رزرو شده است. این آدرس‌ها در جدول مسیریابی جهانی مسیریابی نمی‌شوند و باید به آدرس‌های جهانی با ترجمه آدرس شبکه (NAT) ترجمه شوند:

10.0.0.0/8 – start: 10.0.0.0; end: 10.255.255.255
172.16.0.0/12 – start: 172.16.0.0; end:172.31.255.255
192.168.0.0/16 – start: 192.168.0.0; end: 192.168.255.255

سایر محدوده‌های آدرس رزرو شده

198.18.0.0/15 – benchmarking
192.88.99.0/24 – 6to4 relay anycast address range
192.0.2.0/24, 198.51.100.0/24, 203.0.113.0/24 – documentation
169.254.0.0/16 – auto-configuration address range

اضافه کردن آدرس IP

تنظیماتی را در نظر بگیرید که در آن دو روتر مستقیماً به کابل متصل هستند و نمی‌خواهیم فضای آدرس را هدر دهیم:

پیکربندی R1:

				
					/ip address
add address=10.1.1.1/32 interface=ether1 network=172.16.1.1

پیکربندی R2:

				
					/ip address
add address=172.16.1.1/32 interface=ether1 network=10.1.1.1

آدرس دهی IPv6

پروتکل اینترنت نسخه 6 (IPv6) نسخه جدیدتر پروتکل اینترنت (IP) است. در ابتدا انتظار می رفت که در مدت زمان کوتاهی جایگزین IPv4 شود، اما در حال حاضر، به نظر می رسد که این دو نسخه در آینده ی قابل پیش بینی با هم در اینترنت وجود داشته باشند. با این وجود، IPv6 اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، زیرا تاریخ اتمام مخزن آدرس IPv4 مشخص نیست.

دو مزیت اصلی IPv6 نسبت به IPv4 عبارتند از:

فضای آدرس بسیار بزرگتر؛
پشتیبانی از پیکربندی خودکار آدرس stateless و stateful
امنیت داخلی؛
فرمت هدر جدید (ارسال سریعتر).

IPv6 از آدرس های 16 بایتی در مقایسه با آدرس های 4 بایتی در IPv4 استفاده می کند.

چندین نوع آدرس IPv6 وجود دارد که با پیشوند آنها قابل شناسایی هستند. RouterOS موارد زیر را متمایز می کند:

multicast (با پیشوند ff00::/8)
link-local (با پیشوند fe80::/10)
آدرس های محلی منحصر به فرد (با پیشوند fc00::/7)
loopback (آدرس::1/128)
نامشخص (آدرس::/128)
other (همه آدرس‌های دیگر، از جمله آدرس‌های محلی منسوخ شده، و آدرس‌های محلی منحصربه‌فرد

خواص

ویژگی	شرح
address (Address/Netmask; Default: )	آدرس IPv6 . محدوده مجاز ماسک شبکه 0..128 است. اگر ویژگی from-pool مشخص شده باشد ، آدرس را می توان از pool نیز ساخت . به عنوان مثال اگر آدرس روی ::1/64 تنظیم شود، آدرس به صورت زیر ساخته می شود as follows <prefix_from_pool>::1/64
advertise (yes \| no; Default: no)	پیکربندی آدرس بدون حالت فعال شود یا خیر. پیشوند آن آدرس به طور خودکار با استفاده از پروتکل ICMPv6 برای میزبان ها تبلیغ می شود. این گزینه به طور پیش فرض برای آدرس هایی با طول پیشوند 64 تنظیم شده است.
comment comment (string; Default: )	توصیف مورد نیاز
disabled (yes \| no; Default: no)	آیا آدرس غیرفعال است یا خیر. به طور پیش فرض غیرفعال نیست
eui-64 (yes \| no; Default: no)	برای محاسبه آدرس EUI-64 و استفاده از آن به عنوان آخرین 64 بیت آدرس IPv6.
from-pool (string; Default: )	نام مجموعه ای که از آن پیشوند برای ساخت آدرس IPv6 گرفته می شود و آخرین قسمت آدرس را از ویژگی آدرس می گیرد .
no-dad (yes \| no; Default: no)	اگر تنظیم شود نشان می دهد که آدرس anycast است و آدرس تکراری نباید تشخیص داده شود.
interface (string; Default: )	نام اینترفیسی که آدرس Ipv6 روی آن تنظیم شده است.

ویژگی های فقط خواندنی

ویژگی	شرح
actual-interface (string)	رابط واقعی که در آن آدرس تنظیم شده است. به عنوان مثال، اگر آدرس روی رابط اترنت پیکربندی شده باشد و رابط اترنت به بریج اضافه شده باشد، رابط واقعی بریج است نه اترنت.
dynamic (yes \| no)	آیا آدرس به صورت پویا ایجاد شده است یا خیر
global (yes \| no)	آیا آدرس جهانی است
invalid (yes \| no)	آیا آدرس نامعتبر است
link-local (yes \| no)	آیا آدرس پیوند محلی است

یکی از تفاوت‌های بین آدرس‌های IPv6 و IPv4 این است که IPv6 به طور خودکار یک آدرس IPv6 link-local برای هر رابط فعالی که پشتیبانی IPv6 دارد ایجاد می‌کند .

آدرس‌های IPv6 کمی متفاوت از آدرس‌های IPv4 نشان داده می‌شوند. برای IPv6، آدرس 128 بیتی به هشت بلوک 16 بیتی تقسیم می شود و هر بلوک 16 بیتی به یک عدد 4 رقمی هگزادسیمال تبدیل می شود و با دو نقطه از هم جدا می شود. نمایش حاصل، کولون-هگزادسیمال نامیده می شود.

در مثال زیر آدرس IPv6 در فرمت باینری به نمایش کولون-هگزادسیمال تبدیل شده است

				
					0010000000000001 0000010001110000 0001111100001001 0000000100110001
0000000000000000 0000000000000000 0000000000000000 0000000000001001

				
					2001:0470:1f09:0131:0000:0000:0000:0009

آدرس IPv6 را می توان با حذف صفرهای ابتدایی در هر بلوک ساده تر کرد:

				
					2001:470:1f09:131:0:0:0:9

همانطور که می بینید آدرس های IPv6 می توانند دنباله های طولانی صفر داشته باشند. این دنباله پیوسته را می توان به صورت زیر فشرده کرد :

				
					

2001:470:1f09:131::9

فشرده سازی صفر فقط یک بار قابل استفاده است. در غیر این صورت، نمی توانید تعداد 0 بیت های نمایش داده شده در یک کولون دوبل را تعیین کنید.

پیشوند IPv6 در قالب address/prefix-length نوشته شده است . در مقایسه با IPv4 نمایش ده دهی network mask قابل استفاده نیست. نمونه های پیشوند

				
					2001:470:1f09:131::/64
2001:db8:1234::/48
2607:f580::/32
2000::/3

انواع آدرس

چندین نوع آدرس IPv6 وجود دارد:

Unicast
Anycast
Multicast

همانطور که می بینید هیچ آدرس Broadcast در شبکه IPv6 وجود ندارد، در مقایسه با قابلیت broadcast در IPv4 که به طور کامل جایگزین multicast شد.

آدرس های Unicast

بسته هایی که در یک آدرس unicast فقط به یک رابط تحویل داده می شوند، به این گروه تعلق دارند:

آدرس‌های منحصربه‌فرد جهانی و می‌توانند برای اتصال به آدرس‌هایی با دامنه جهانی در هر نقطه استفاده شوند.
link-local ها؛
آدرس های محلی منحصر به فرد (ULA RFC4193)
آدرس های site-local (FEC0::/48) – منسوخ شده است.
آدرس های هدف خاص؛
آدرس های compatibility؛

یک آدرس جهانی unicast را می توان به طور خودکار با پیکربندی Stateless Address auto به یک نود اختصاص داد .

پیوند-آدرس محلی (link-local)

یک آدرس پیوند محلی در هر اینترفیس دارای IPv6 مورد نیاز است، برنامه‌ها ممکن است به وجود یک آدرس پیوند محلی اعتماد کنند، حتی زمانی که مسیریابی IPv6 وجود ندارد، به همین دلیل است که آدرس لینک محلی به طور خودکار برای هر اینترفیس فعال با استفاده از شناسه اینترفیس آن ایجاد می‌شود (EUI-64 از آدرس MAC در صورت وجود محاسبه می‌شود). پیشوند آدرس همیشه FE80::/64 است و روتر IPv6 هرگز ترافیک link-local را فراتر از link ارسال نمی کند.

این آدرس ها با آدرس های پیکربندی خودکار 169.254.0.0/16 IPv4 قابل مقایسه هستند.

یک آدرس لینک محلی نیز برای فرآیندهای IPv6 Neighbor Discovery مورد نیاز است.

اگر اینترفیس به عنوان یک پورت بریج تنظیم شده باشد، یک آدرس link-local خاص رابط حذف می شود و فقط آدرس bridge link-local باقی می ماند.

آدرس محلی منحصر به فرد

آدرس محلی منحصربه‌فرد (ULA) برای استفاده محلی در محیط‌های خانگی و سازمانی که در فضای آدرس عمومی مسیریابی نمی‌شوند رزرو شده است و معادل محدوده آدرس خصوصی IPv4 است.

محدوده آدرس رزرو شده fc00::/7 است

آدرس با هدف خاص

نشانی	شرح
Unspecified address (::/128)	هرگز به یک رابط اختصاص داده نمی شود یا به عنوان آدرس مقصد استفاده نمی شود، فقط برای نشان دادن عدم وجود آدرس استفاده می شود. معادل آدرس IPv4 0.0.0.0.
loopback address (::1/128)	برای شناسایی یک رابط Loopback استفاده می شود، که یک نود را قادر می سازد تا بسته ها را به خود ارسال کند. معادل آدرس IPv4 Loopback 127.0.0.1 است.
2002::/16	این پیشوند برای آدرس دهی 6 به 4 استفاده می شود. در اینجا آدرسی از شبکه IPv4 192.88.99.0/24 نیز استفاده می شود.
2001:db8::/32	محدوده آدرس برای اسناد محفوظ است. اینها هرگز نباید به عنوان منبع یا مقصد دیده شوند.
2001:0010::/28	آزمایش مدت ثابت Orchid . نباید به عنوان منبع یا مقصد دیده شود
2001:0002::/48	مورد استفاده برای محک زدن، نباید به عنوان منبع یا مقصد دیده شود
2001:0000::/32	Teredo

آدرس سازگاری (compatibility)

نشانی شرح

IPv4 compatible address توسط نود های dual-stack استفاده می شود که با IPv6 از طریق زیرساخت IPv4 در ارتباط هستند. هنگامی که آدرس سازگار با IPv4 به عنوان مقصد IPv6 استفاده می شود، ترافیک IPv6 به طور خودکار با یک هدر IPv4 بسته بندی می شود و با استفاده از زیرساخت IPv4 به مقصد ارسال می شود. آدرس در قالب زیر نوشته شده است ::w.x.y.z، که در آن wxyz نمایش ده دهی نقطه چین یک آدرس IPv4 عمومی است.

IPv4 mapped address برای نشان دادن یک نود با IPv4 به یک نود IPv6 استفاده می شود که فقط برای استفاده داخلی می باشد. آدرس IPv4-mapped هرگز به عنوان آدرس مبدا یا مقصد برای بسته IPv6 استفاده نمی شود. پروتکل IPv6 از آدرس های IPv4-mapped پشتیبانی نمی کند. آدرس در قالب زیر نوشته شده است: ::ffff:w.x.y.z, جایی که w.x.y.zنمایش اعشاری نقطه‌چین یک آدرس IPv4 عمومی است.

نشانی	شرح
IPv4 compatible address	توسط نود های dual-stack استفاده می شود که با IPv6 از طریق زیرساخت IPv4 در ارتباط هستند. هنگامی که آدرس سازگار با IPv4 به عنوان مقصد IPv6 استفاده می شود، ترافیک IPv6 به طور خودکار با یک هدر IPv4 بسته بندی می شود و با استفاده از زیرساخت IPv4 به مقصد ارسال می شود. آدرس در قالب زیر نوشته شده است `::w.x.y.z`، که در آن wxyz نمایش ده دهی نقطه چین یک آدرس IPv4 عمومی است.
IPv4 mapped address	برای نشان دادن یک نود با IPv4 به یک نود IPv6 استفاده می شود که فقط برای استفاده داخلی می باشد. آدرس IPv4-mapped هرگز به عنوان آدرس مبدا یا مقصد برای بسته IPv6 استفاده نمی شود. پروتکل IPv6 از آدرس های IPv4-mapped پشتیبانی نمی کند. آدرس در قالب زیر نوشته شده است: `::ffff:w.x.y.z`, جایی که `w.x.y.z`نمایش اعشاری نقطه‌چین یک آدرس IPv4 عمومی است.

آدرس چندپخشی (muticast)

مهمترین جنبه های چندپخشی عبارتند از:

ترافیک به یک آدرس واحد ارسال می شود اما توسط چندین میزبان پردازش می شود.
عضویت در گروه پویا است و به میزبان ها اجازه می دهد در هر زمان به گروه بپیوندند و از آن خارج شوند.
در IPv6، پیام های Multicast Listener Discovery (MLD) برای تعیین عضویت گروه در یک بخش شبکه، که به عنوان link یا subnet نیز شناخته می شود، استفاده می شود.
یک میزبان می تواند ترافیک را بدون تعلق به گروه مربوطه به آدرس گروه ارسال کند.

یک آدرس چندپخشی IPv6 واحد، هر گروه چندپخشی را شناسایی می کند. آدرس IPv6 رزرو شده هر گروه، توسط همه اعضای میزبان گروه که پیام های IPv6 ارسال شده به آدرس گروه را گوش می دهند و دریافت می کنند، به اشتراک گذاشته می شود.

آدرس چندپخشی از بخش های زیر تشکیل شده است:

8 بیت اول در آدرس چندپخشی همیشه 1111 1111 است (که در قالب هگزادسیمال FF است).
پرچم از بیت 9 تا 12 استفاده می کند و نشان می دهد که آیا این آدرس چندپخشی از پیش تعریف شده (مشهور) است یا خیر. اگر شناخته شده باشد، همه بیت ها 0 هستند.
Scope ID نشان می دهد که آدرس چندپخشی به کدام حوزه تعلق دارد، به عنوان مثال، Scope ID=2 محدوده لینک-محلی است.
شناسه گروه برای تعیین یک گروه چندپخشی استفاده می شود. شناسه های گروهی از پیش تعریف شده مانند شناسه گروه=1 – همه نود ها وجود دارد. بنابراین، اگر آدرس چندپخشی ff02::1 باشد، این به معنای Scope ID=2 و Group ID=1 است، که نشان‌دهنده همه نودها در محدوده link-local است. این شبیه به broadcast در IPv4 است.

در اینجا جدول آدرس های IPV6 رزرو شده برای چندپخشی آمده است:

نشانی	شرح
FF02::1	آدرس all-nodes برای دسترسی به تمام نود های یک link استفاده می شود.
FF02::2	آدرس all-routers برای دسترسی به همه روترها در یک link استفاده می شود.
FF02::5	آدرس روتر کوتاه‌ترین مسیر اول (OSPF) برای دسترسی به همه روترهای OSPF در یک link استفاده می‌شود.
FF02::6	آدرس روتر تعیین‌شده با OSPF برای دسترسی به همه روترهای تعیین‌شده OSPF در یک link استفاده می‌شود.
FF02::1:FFXX:XXXX	آدرس نود درخواستی در فرآیند حل آدرس برای حل آدرس IPv6 یک نود link-local به آدرس link-layer آن استفاده می شود. 24 بیت آخر (XX:XXXX) آدرس نود درخواستی، 24 بیت آخر یک آدرس unicast IPv6 است.

جدول زیر فهرستی جزئی از آدرس‌های چندپخشی IPv6 است که برای چندپخشی IPv6 رزرو شده و در مرجع شماره‌های اختصاص داده شده اینترنت (IANA) ثبت شده‌اند.

آدرس های چندپخشی را می توان برای پیدا کردن نودها در یک شبکه استفاده کرد. به عنوان مثال، تمام نودها را پیداکنید

				
					mrz@bumba:/media/aaa/ver$ ping6 ff02::1%eth0
PING ff02::1%eth0(ff02::1) 56 data bytes
64 bytes from fe80::21a:4dff:fe5d:8e56: icmp_seq=1 ttl=64 time=0.037 ms
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe0d:2c38: icmp_seq=1 ttl=64 time=4.03 ms (DUP!)
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe28:7945: icmp_seq=1 ttl=64 time=5.59 ms (DUP!)
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe49:fce5: icmp_seq=1 ttl=64 time=5.60 ms (DUP!)
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe21:f1ec: icmp_seq=1 ttl=64 time=5.88 ms (DUP!)
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe72:a1b0: icmp_seq=1 ttl=64 time=6.70 ms (DUP!)

همه روتر ها را پیدا کنید

				
					mrz@bumba:/media/aaa/ver$ ping6 ff02::2%eth0
PING ff02::2%eth0(ff02::2) 56 data bytes
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe28:7945: icmp_seq=1 ttl=64 time=0.672 ms
64 bytes from fe80::20c:42ff:fe0d:2c38: icmp_seq=1 ttl=64 time=1.44 ms (DUP!)

آدرس Anycast

آدرس anycast نوع جدیدی از آدرس است که در IPv6 گنجانده شده است.

Anycasting یک پارادایم شبکه جدید است که از آدرس های سرویس گرا پشتیبانی می کند که در آن آدرس یکسانی را می توان به چندین نود ارائه دهنده یک سرویس خاص اختصاص داد. یک بسته anycast (یعنی بسته ای با آدرس مقصد anycast) با همان آدرس anycast به یکی از این نودها تحویل داده می شود.

به آدرس anycast محدوده آدرس خاصی اختصاص داده نشده است. به جای آن از محدوده آدرس unicast اختصاص داده شده است.

شناسه رابط

64 بیت آخر یک آدرس IPv6 شناسه رابطی است که منحصر به پیشوند 64 بیتی آدرس IPv6 است. چندین روش برای تعیین شناسه رابط وجود دارد:

EUI-64;
به طور تصادفی برای نشان دادن ناشناس بودن تولید می شود.
به صورت دستی پیکربندی می شود.

EUI-64

شناسه‌های رابط سنتی برای آداپتورهای شبکه، آدرس‌های MAC 48 بیتی هستند. این آدرس از یک شناسه سازنده 24 بیتی و یک شناسه برد 24 بیتی تشکیل شده است.

IEEE EUI-64 یک استاندارد جدید برای آدرس های رابط شبکه است. ID شرکت هنوز 24 بیت طول دارد، اما شناسه افزونه 40 بیت است که فضای آدرس بسیار بزرگتری را برای آداپتورهای شبکه ایجاد می کند.

برای ایجاد یک آدرس EUI-64 از آدرس MAC رابط:

0xFFFE بین شناسه سازنده و شناسه برد در آدرس MAC درج می شود.
بیت هفتم از بایت اول معکوس می شود.

بیایید یک مثال با آدرس MAC زیر 00:0C:42:28:79:45 بسازیم.

تصویر بالا روند تبدیل را نشان می دهد. هنگامی که نتیجه به نماد کولون-هگزادسیمال تبدیل می شود، شناسه رابط را دریافت می کنیم 20C:42FF:FE28:7945. در نتیجه، آدرس link-local مربوطه است:

				
					FE80::20C:42FF:FE28:7945/64

در RouterOS، اگر پارامتر EUI-64 یک آدرس پیکربندی شده باشد، آخرین 64 بیت آن آدرس به طور خودکار با استفاده از شناسه رابط ایجاد و به روز می شود. بیت های آخر باید برای این حالت صفر پیکربندی شوند. مثال:

				
					[admin@MikroTik] > ipv6 address add address=fc00:3::/64 interface=ether3 eui-64=yes
[admin@MikroTik] > ipv6 address print
Flags: X - disabled, I - invalid, D - dynamic, G - global, L - link-local
#    ADDRESS                                     INTERFACE                  ADVERTISE
...
5  G fc00:3::20c:42ff:fe1d:3d4/64                ether3                     yes
[admin@MikroTik] > interface ethernet set ether3 mac-address=10:00:00:00:00:01
[admin@MikroTik] > ipv6 address print
Flags: X - disabled, I - invalid, D - dynamic, G - global, L - link-local
#    ADDRESS                                     INTERFACE                  ADVERTISE
...
5  G fc00:3::1200:ff:fe00:1/64                   ether3                     yes

پیکربندی آدرس IPv6

این مثال نشان می دهد که چگونه می توان آدرس دهی ساده را با آدرس های IPv6 جهانی بین دو روتر تنظیم کرد.

پیکربندی R1:

				
					/ipv6 address
add address=2001:DB8::1/64 interface=ether1 advertise=no

پیکربندی R2:

				
					/ipv6 address
add address=2001:DB8::2/64 interface=ether1 advertise=no

لیست آدرس را بررسی کنید:

				
					[admin@R1] /ipv6 address> print
Flags: X - disabled, I - invalid, D - dynamic, G - global, L - link-local
#    ADDRESS                                     FROM-POOL INTERFACE     ADVERTISE
0  G 2001:db8::1/64                                        ether1        no
3 DL fe80::219:d1ff:fe39:3535/64                           ether1        no

توجه داشته باشید که آدرس اضافه شده ما دارای یک پرچم G است که نشان می دهد این آدرس می تواند به صورت سراسری مسیریابی شود. ما همچنین یک آدرس link-local در اینترفیس داریم که به طور خودکار برای هر اینترفیس دارای IPv6 ایجاد می شود.

تست اتصال:

				
					[admin@R1] /ipv6 address> /ping 2001:DB8::2
HOST                                     SIZE TTL TIME  STATUS
2001:db8::2                 56  64 12ms  echo reply
2001:db8::2                 56  64 0ms   echo reply
    sent=2 received=2 packet-loss=0% min-rtt=0ms avg-rtt=6ms max-rtt=12ms

آدرس IPv6 SLAAC

اگر در منوی IPv6/Settings گزینه “accept-router-advertisements” فعال باشد و روتر یک بسته Router Advertisement دریافت کند، آدرس IPv6 SLAAC به طور خودکار به اینترفیسی که تبلیغات از آن دریافت شده است اختصاص داده می شود. این آدرس دارای پرچم های DG است به این معنی که آدرس پویا و جهانی است. چنین آدرس هایی پارامترهای معتبر و طول عمر را نشان می دهند.

				
					[admin@R1] /ipv6/address/print detail where dynamic && global
Flags: X - disabled, I - invalid, D - dynamic; G - global, L - link-local
 0 DG address=2001:db8::::ba69:f4ff:fe84:545/64 from-pool="" interface=ether1
      actual-interface=test_fp eui-64=no advertise=no no-dad=no valid=4w2d
      preferred=1w

اگر آدرس های SLAAC پذیرفته شوند، مسیر پویا به سمت اینترنت نیز ایجاد خواهد شد. همچنین در صورتی که در بسته تبلیغاتی مشخص شده باشد، دارای چند محدودیت خواهد بود. به عنوان مثال، hop-limit و MTU. اگر چندین آدرس در یک اینترفیس دریافت شود، از کمترین مقدار MTU در هر اینترفیس استفاده خواهد شد.

				
					[admin@R1] /routing/route/print detail where slaac
Flags: X - disabled, F - filtered, U - unreachable, A - active;
c - connect, s - static, r - rip, b - bgp, o - ospf, d - dhcp, v - vpn, m - modem, a - ldp-address, l - ldp-mapping, g - slaac, y - bgp-mpls-vpn;
H - hw-offloaded; + - ecmp, B - blackhole
 Ag + afi=ip6 contribution=active dst-address=::/0 routing-table=main
       pref-src="" gateway=fe80::ba69:f4ff:fe84:7b2%ether1
       immediate-gw=fe80::ba69:f4ff:fe84:7b2%ether1 distance=1 scope=30
       target-scope=10 belongs-to="slaac" mtu=1400 hoplimit=10
       debug.fwp-ptr=0x201C2C00